güneşin ilk ışıklarıyla çık sokağa telaşlı gürültüsüyle yolunu kesecek bir okul bahçesi solmuş formaları ve boyasız kunduralarıyla selamlayacak çocuklar seni kızların perçeminde bir bahar vitrin çatlatır oğlanların afacan sesi kavgalar, oyunlar, sefertaşları şehirler yıkar, şehirler kurar çocukların neşesi her çocuk biraz eşkıya, biraz umuttur yakından baktığında “çok yaşayın çocuklar ama, yaşamayın bizim gibi ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder